กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปศึกษา

คำอธิบายรายวิชาพื้นฐาน

         ศึกษาและฝึกทักษะทางดนตรีผ่านกระบวนการอธิบาย อ่าน เขียน โน้ตดนตรีไทยและสากล ในอัตราจังหวะต่างๆ ร้องเพลง หรือเล่นเครื่องดนตรีเดี่ยวและรวมวง โดยเน้นเทคนิคการแสดงออกและคุณภาพของการแสดง จำแนกประเภทและรูปแบบของวงดนตรีทั้งไทยและสากล อธิบายเหตุผลที่คนต่างวัฒนธรรมสร้างสรรค์งานดนตรีแตกต่างกัน สร้างเกณฑ์สำหรับประเมินคุณภาพการประพันธ์และการเล่นดนตรีของตนเองและผู้อื่นได้อย่างเหมาะสม นำดนตรีไปประยุกต์ใช้ในงานอื่นๆ วิเคราะห์สถานะทางสังคมของนักดนตรีในวัฒนธรรมต่างๆ เปรียบเทียบลักษณะเด่นของดนตรีในวัฒนธรรมต่างๆ อธิบายบทบาทของดนตรีในการสะท้อนแนวความคิดและค่านิยมที่เปลี่ยนไปของคนในสังคม

         โดยใช้ทักษะกระบวนการทางดนตรี ในการแสดงออกทางดนตรีและนาฏศิลป์อย่างสร้างสรรค์ การวิเคราะห์ วิพากษ์วิจารณ์คุณค่างานดนตรีและนาฏศิลป์

         เพื่อให้เห็นคุณค่างานดนตรีที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น และเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างดนตรีกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม และการนำความรู้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน

         ตัวชี้วัด

ตัวชี้วัดระหว่างทาง        ศ ๒.๑   ม.๔-๖/๑   ม.๔-๖/๒   ม.๔-๖/๔   ม.๔-๖/๖   ม.๔-๖/๗   ม.๔-๖/๘   

ศ ๒.๒   ม.๔-๖/๑   ม.๔-๖/๒   ม.๔-๖/๔  

ตัวชี้วัดปลายทาง           ศ ๒.๑   ม.๔-๖/๓   ม.๔-๖/๕

                                    ศ ๒.๒   ม.๔-๖/๕  

         รวม  ๙  ตัวชี้วัด

คำอธิบายรายวิชาพื้นฐาน

 ศ๒๓๑๐๒  ดนตรี-นาฏศิลป์                                                    กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ                                                                    ชั้นมัธยมศึกษาปีที่  ๓   ภาคเรียนที่ ๒                      เวลา ๔๐  ชั่วโมง       จำนวน  ๑.๐ หน่วยกิต

            ศึกษาและฝึกทักษะทางดนตรี-นาฏศิลป์ผ่านกระบวนการอธิบาย การร้องเพลง การเล่นดนตรี การแต่งเพลง    การจัดแสดงดนตรี การวิจารณ์เปรียบเทียบ การฝึกทักษะการปฏิบัติ อธิบายเกี่ยวกับอิทธิพลของดนตรีที่มีต่อบุคคลและสังคม อธิบายเหตุผลในการเลือกใช้องค์ประกอบดนตรีในการสร้างสรรค์งานดนตรีของตนเอง ร้องเพลงเล่นดนตรีเดี่ยวและรวมวง อธิบายเหตุผลในการเลือกใช้องค์ประกอบดนตรีในการสร้างสรรค์งานดนตรีของตนเอง เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างงานดนตรีของตนเองและผู้อื่น

จัดการแสดงดนตรี บรรยายวิวัฒนาการของดนตรีแต่ละยุคสมัย เปรียบเทียบองค์ประกอบที่ใช้ในงานดนตรีและงานศิลปะอื่น แต่งเพลงสั้นๆ นำเสนอแนวคิดจากเนื้อเรื่องของการแสดงที่สามารถนำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวัน    อธิบายความสำคัญนาฏศิลป์และการละครในชีวิตประจำวัน แสดงความคิดเห็นในการอนุรักษ์นาฏศิลป์และการละครมีทักษะในการใช้ความคิดในการพัฒนารูปแบบการแสดง วิจารณ์เปรียบเทียบงานนาฏศิลป์ที่มีความแตกต่างกัน โดยใช้ความรู้เรื่ององค์ประกอบนาฏศิลป์ ใช้นาฏยศัพท์หรือศัพท์ทางละครที่เหมาะสมบรรยายเปรียบเทียบการแสดงอากัปกิริยาของผู้คนในชีวิตประจำวันและการแสดงโดยใช้นาฏยศัพท์มีทักษะในการแปลความและสื่อสารผ่านการแสดง ระบุโครงสร้างของบทละครโดยใช้ศัพท์ทางการละครออกแบบและสร้างสรรค์อุปกรณ์และเครื่องแต่งกายเพื่อแสดงนาฏศิลป์และละครที่มาจากวัฒนธรรมต่าง ๆ ฝึกให้เรียนรู้การทำงานร่วมกัน  เรียนรู้เรื่องการวิเคราะห์ใช้เหตุผลในการแก้ปัญหา ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น  การฝึกปฏิบัติจริง  อาทิ การหาข้อมูล การสืบค้นทางอินเตอร์เน็ต

เพื่อให้เห็นคุณค่างานทัศนศิลป์ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างทัศนศิลป์ ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม นำความรู้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน มีจริยธรรม คุณธรรม และค่านิยมที่เหมาะสม

ตัวชี้วัด

ตัวชี้วัด

ตัวชี้วัดระหว่างทาง  ศ ๒.๑        ม.๓/๑   ม.๓/๔   ม.๓/๕   ม.๓/๗   ม.๓/๖

                                          ศ ๒.๒        ม.๓/๒

                                          ศ ๓.๑        ม.๓/๑   ม.๓/๗   ม.๓/๓   ม.๓/๗  

                                          ศ ๓.๒        ม.๒/๒   ม.๒/๓

            ตัวชี้วัดปลายทาง     ศ ๒.๑        ม.๓/๒   ม.๓/๓    

                                          ศ ๒.๒        ม.๓/๑

                                          ศ ๓.๑        ม.๓/๔

                                          ศ ๓.๒        ม.๓/๒

รวม     ๑๙    ตัวชี้วัด

คำอธิบายรายวิชาพื้นฐาน

ศ๒๒๑๐๒  ดนตรี-นาฏศิลป์                                               กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ                                                                    ชั้นมัธยมศึกษาปีที่  ๒   ภาคเรียนที่ ๒                       เวลา ๔๐  ชั่วโมง       จำนวน  ๑.๐ หน่วยกิต

         ศึกษาเปรียบเทียบการใช้องค์ประกอบดนตรี บทบาท อิทธิพลของดนตรีในวัฒนธรรมของประเทศต่างๆ พร้อมบรรยายวัฒนธรรมและเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์กับการเปลี่ยนแปลงทางดนตรีในประเทศไทย สามารถอ่าน เขียน ร้องโน้ตไทยและโน้ตสากลที่มีเครื่องหมายแปลงเสียง สามารถระบุปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการสร้างสรรค์งานดนตรี และร้องเพลง เล่นดนตรีเดี่ยวและรวมวงได้ พร้อมบรรยายอารมณ์สามารถระบุงานอาชีพต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับดนตรีและบทบาทของดนตรีในธุรกิจบันเทิง สร้างสรรค์การแสดงโดยใช้องค์ประกอบนาฏศิลป์และการละคร พร้อมเสนอข้อคิดเห็นในการปรับปรุงการแสดง โดยใช้วิธีการวิเคราะห์ วิจารณ์การแสดง และเชื่อมโยงการเรียนรู้ระหว่างนาฏศิลป์และการละครกับสาระการเรียนรู้อื่นๆ สามารถเปรียบเทียบลักษณะเฉพาะของการแสดงนาฏศิลป์พื้นเมืองจากวัฒนธรรมต่างๆ ระบุหรือแสดงนาฏศิลป์พื้นบ้าน ละครไทย ละครพื้นบ้าน อธิบายอิทธิพลของวัฒนธรรมที่มีผลต่อเนื้อหาของละครสมัยต่างๆ

         โดยใช้ทักษะกระบวนการทางดนตรีและนาฏศิลป์ ในการแสดงออกทางดนตรีและนาฏศิลป์อย่างสร้างสรรค์ การวิเคราะห์ วิพากษ์วิจารณ์คุณค่างานดนตรีและนาฏศิลป์ฝึกให้เรียนรู้การทำงานร่วมกัน  เรียนรู้เรื่องการวิเคราะห์ใช้เหตุผลในการแก้ปัญหา ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น  การฝึกปฏิบัติจริง  อาทิ การหาข้อมูล การสืบค้นทางอินเตอร์เน็ต

         เพื่อให้เห็นคุณค่างานดนตรีและนาฏศิลป์ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น และเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างดนตรี-นาฏศิลป์ กับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม และการนำความรู้ไปประยุกต์ใช้
ในชีวิตประจำวัน

ตัวชี้วัด

          ตัวชี้วัดระหว่างทาง   ศ ๒.๑        ม.๒/๑   ม.๒/๒   ม.๒/๕   ม.๒/๖   ม.๑/๗   ม.๑/๘   ม.๑/๙  

                                          ศ ๒.๒        ม.๒/๑

                                          ศ ๓.๑        ม.๒/๓   ม.๒/๔   ม.๒/๕  

                                          ศ ๓.๒        ม.๒/๒   ม.๒/๓

            ตัวชี้วัดปลายทาง     ศ ๒.๑         ม.๒/๓   ม.๒/๔     ม.๒/๗    

                                          ศ ๒.๒        ม.๒/๒

                                          ศ ๓.๑        ม.๒/๒

                                          ศ ๓.๒        ม.๒/๑

รวม   ๑๗ ตัวชี้วัด

คำอธิบายรายวิชาพื้นฐาน

 ศ๒๑๑๐๒     ดนตรี-นาฏศิลป์                                             กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ                                                                    ชั้นมัธยมศึกษาปีที่  ๑   ภาคเรียนที่ ๒                       เวลา ๔๐  ชั่วโมง       จำนวน  ๑.๐ หน่วยกิต

            ศึกษาและฝึกทักษะทางดนตรี-นาฏศิลป์ผ่านกระบวนการอธิบาย อ่าน เขียน โน้ตไทยและโน้ตสากล เปรียบเทียบเสียงร้องและเสียงของเครื่องดนตรีที่มาจากวัฒนธรรมที่ต่างกัน ร้องเพลงและใช้เครื่องดนตรีบรรเลงประกอบการร้องเพลงด้วยบทเพลงที่หลากหลายรูปแบบ จัดประเภทของวงดนตรีไทยและวงดนตรีที่มาจากวัฒนธรรมต่างๆ แสดงความคิดเห็นที่มีต่ออารมณ์ของบทเพลงที่มีความเร็วของจังหวะและความดัง-เบาแตกต่างกัน เปรียบเทียบอารมณ์ ความรู้สึก ในการฟังดนตรีแต่ละประเภท นำเสนอตัวอย่างเพลงที่ตนเองชื่นชอบ และอภิปรายลักษณะเด่นที่ทำให้งานนั้นน่าชื่นชม ใช้เกณฑ์สำหรับประเมินคุณภาพงานดนตรีหรือเพลงที่ฟังใช้และบำรุงรักษาเครื่องดนตรีอย่างระมัดระวังและรับผิดชอบ อธิบายบทบาทความสัมพันธ์และอธิพลของดนตรีที่มีต่อสังคมไทย ระบุความหลากหลายขององค์ประกอบดนตรีในวัฒนธรรมต่างกัน อธิบายอิทธิพลของนักแสดงชื่อดังที่มีผลต่อการโน้มน้าวอารมณ์หรือความคิดของผู้ชม ใช้นาฏยศัพท์ทางการละครในการแสดง แสดงนาฏศิลป์และละครในรูปแบบง่ายๆ

ใช้ทักษะการทำงานเป็นกลุ่มในกระบวนการผลิตการแสดง ใช้เกณฑ์ง่ายๆที่กำหนดให้ในการพิจารณาคุณภาพการแสดงที่ชม โดยเน้นเรื่องการใช้เสียง การแสดงท่าและการเคลื่อนไหว ระบุปัจจัยที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของนาฏศิลป์ นาฏศิลป์พื้นบ้าน ละครไทย และละครพื้นบ้าน บรรยายประเภทของละครไทยในแต่ละยุคสมัย  โดยใช้ทักษะกระบวนการทางดนตรีและนาฏศิลป์ ในการแสดงออกทางดนตรีและนาฏศิลป์อย่างสร้างสรรค์ การวิเคราะห์ วิพากษ์วิจารณ์คุณค่างานดนตรีและนาฏศิลป์ฝึกให้เรียนรู้การทำงานร่วมกัน  เรียนรู้เรื่องการวิเคราะห์ใช้เหตุผลในการแก้ปัญหา ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น  การฝึกปฏิบัติจริง  อาทิ การหาข้อมูล การสืบค้นทางอินเตอร์เน็ต

            เพื่อให้เห็นคุณค่างานดนตรีและนาฏศิลป์ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น และเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างดนตรี-นาฏศิลป์ กับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม และการนำความรู้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน

ตัวชี้วัด

ตัวชี้วัดระหว่างทาง ศ ๒.๑          ม.๑/๑   ม.๑/๒   ม.๑/๒   ม.๑/๕   ม.๑/๗   ม.๑/๙   ม.๑/๙  

                                     ศ ๒.๒  ม.๑/๒

                                     ศ ๓.๑  ม.๑/๑   ม.๑/๒   ม.๑/๓   ม.๑/๕  

                                     ศ ๓.๒  ม.๑/๒

ตัวชี้วัดปลายทาง         ศ ๒.๑   ม.๑/๓   ม.๑/๖    

                                    ศ ๒.๒   ม.๑/๑

                                    ศ ๓.๑   ม.๑/๔   ศ ๓.๒   ม.๑/๑

รวม ๑๘ ตัวชี้วัด